به گزارش میراث آریا، فریدون بیگلری 27 اسفندماه در حاشیه بازدید از «غار قمری» که با حضور خبرنگاران برگزار شد، گفت: در ایران، شواهد سکونت انسان در غارها به حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار سال پیش بازمی‌گردد و تا حدود ۱۲ هزار سال پیش، یعنی پایان عصر یخ‌بندان، ادامه داشته است. در این دوره، گونه‌های مختلفی از انسان‌ها از غارها به‌عنوان محل سکونت استفاده می‌کردند.

معاون فرهنگی موزه ملی ایران با اشاره به اهمیت کاوش غارها افزود: این کشفیات، شواهد مهمی از زندگی انسان‌های نئاندرتال و هوشمند در دوره پارینه‌سنگی میانه و جدید را ارائه می‌دهد و اهمیت ایران را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق در مطالعه تاریخ تکامل انسان برجسته می‌کند.

او با اشاره به اینکه غار قمری یکی از مهم‌ترین سایت‌های باستان‌شناختی ایران است که اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی انسان‌های اولیه در اختیار ما قرار می‌دهد، اظهار کرد: این غار در دوره پارینه‌سنگی میانه، یعنی حدود ۲۰۰هزار سال پیش، محل سکونت انسان‌های نئاندرتال بوده و تا حدود ۴۰هزار سال پیش، یعنی زمان انقراض این گونه، شاهد فعالیت‌های انسانی بوده است.

بیگلری به آغاز کاوش غار قمری گفت: در کاوش‌های اخیر، لایه‌های مختلفی از دوران پارینه‌سنگی کشف شده‌اند که حاوی ابزارهای سنگی، استخوان‌های حیوانات، بقایای اجاق‌ها و دیگر شواهدی از زندگی انسان‌های اولیه هستند. این یافته‌ها نشان‌دهنده سبک زندگی شکارگران و گردآورندگان دوره پارینه‌سنگی است و به ما کمک می‌کند تا شیوه زندگی این انسان‌ها را بهتر درک کنیم.

معاون فرهنگی موزه ملی ایران با اشاره به برخی از مهم‌ترین یافته‌های اخیر افزود: ابزارهای ساخته‌شده از سنگ چخماق که نشان‌دهنده فناوری پیشرفته انسان‌های اولیه در ساخت ابزار هستند و استخوان‌های حیوانات شکار شده مانند بز کوهی، گوزن و گاو وحشی از جمله این کشفیات است.

او تصریح کرد: آثار برش روی استخوان‌ها که نشان می‌دهد انسان‌ها از ابزارهای سنگی برای قصابی لاشه حیوانات استفاده می‌کردند.

بیگلری گفت: بقایای اجاق‌های باستانی که نشان‌دهنده استفاده از آتش برای پخت‌وپز و گرمایش است.

معاون فرهنگی موزه ملی ایران افزود: یافته‌های غار قمری نه‌تنها برای ایران، بلکه برای جامعه علمی جهانی نیز اهمیت زیادی دارند. این یافته‌ها دیدگاه‌های ما را درباره تاریخ انسان و مهاجرت‌های اولیه تغییر داده‌اند. برای مثال، شواهدی از حضور انسان‌های نئاندرتال و انسان‌های هوشمند (هومو ساپینس) در این منطقه نشان‌دهنده تعاملات احتمالی بین این دو گونه است.

او تصریح کرد: مطالعات دی‌ان‌ای باستانی نشان می‌دهند که انسان‌های امروزی خارج از آفریقا، درصد کمی از دی‌ان‌ای نئاندرتال‌ها را با خود دارند. این موضوع اهمیت غارهای لرستان را در درک تاریخ تکامل انسان برجسته می‌کند.

بیگلری با اشاره به اهمیت حفاظت از این میراث باستانی گفت: غار قمری و دیگر غارهای دره خرم‌آباد، گنجینه‌هایی از تاریخ انسان هستند که نیازمند حفاظت و توجه ویژه‌اند. ادامه پژوهش‌ها در این منطقه و همکاری با نهادهای بین‌المللی مانند یونسکو، می‌تواند به ثبت جهانی دره خرم‌آباد جذب توجه جامعه علمی جهانی کمک کند.

انتهای پیام/